การเขียนอ้างอิงที่เป็นสากลที่นิยมใช้ในสาขาวิทยาศาสตร์และแพทยศาสตร์

รูปแบบแวนคูเวอร์ เริ่มจัดทำครั้งแรกในปี 1978 โดยกลุ่มบรรณาธิการวารสารทางการแพทย์ ในเมืองแวนคูเวอร์ รัฐบริทิชโคลัมเบีย ประเทศแคนาดา และต่อมาได้ก่อตั้งเป็นคณะกรรมการระดับนานาชาติชื่อ The International Committee of Medical Journal Editors (ICMJE) ได้กำหนดหลักเกณฑ์ในการเขียนเอกสารอ้างอิง เรียกว่า The Uniform Requirements for Manuscripts Submitted to Biomedical Journals หรือที่รู้จักกันโดยทั่วไปว่า Vancouver style และล่าสุดได้ปรับปรุงรูปแบบการอ้างอิงให้ทันสมัยในรูปแบบอิเล็กทรอนิกส์ ในปี 2010

หลักเกณฑ์สำคัญในการอ้างอิงแบบแวนคูเวอร์

หลักการอ้างอิงในเนื้อเรื่อง (in-text citation) คือ เมื่อนำผลงานของบุคคลอื่นไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดมาอ้างอิงในงานนิพนธ์ ให้ใส่ตัวเลขกำกับไว้ท้ายข้อความนั้น เรียงตามลำดับ 1,2,3,4… โดยใช้ตัวเลขอารบิคอยู่ในวงเล็บ (brackets) หรือตัวเลขยกขึ้น (superscript) แล้วรวบรวมเป็นรายการอ้างอิง (references) ที่ส่วนท้ายของงานนิพนธ์

การอ้างอิงบทความจากวารสาร  (Articles in Journals)

ชื่อผู้แต่ง (Author). ชื่อบทความ (Title of the article). ชื่อวารสาร (Title of the Journal)

 ปีพิมพ์์ (Year); เล่มที่ของวารสาร (Volume):หน้าแรก-หน้าสุดท้าย (Page).

การอ้างอิงหนังสือหรือตำรา 

ชื่อผู้แต่ง (Author). ชื่อหนังสือ (Title of the book). ครั้งที่พิมพ์ (Edition). เมืองที่พิมพ์ (Place of Publication): สํานักพิมพ์ (Publisher); ปี (Year).

ปรับปรุงล่าสุดเมื่อ 21/10/65